Westernrijden

Westernrijden is een Amerikaanse rijstijl van het paardrijden, op een paard met een westernzadel waaronder een deken of dek (de pad) zit. Het hoofdstel heeft (meestal) geen neusriem. Er wordt met losse doorhangende teugels gereden. Meestal wordt gebruikgemaakt van zogenaamde split reins (niet verbonden teugels), hoewel ook verbonden teugels voorkomen die eindigen in een stukje leer dat te gebruiken is als zweep (romal met squirt).

Bij het enkelhandige rijden wordt gebruikgemaakt van zogenaamde bits with shanks (stangen met scharen). Het paard en de ruiter moeten een goed team vormen. Ze moeten elkaar volledig vertrouwen. De ruiter mag niet bang zijn dat zijn paard zou kunnen schrikken van het vee of de hindernissen die het moet nemen. Het paard moet op de ruiter vertrouwen, deze moet hem vertrouwen geven en laten merken dat er niets aan de hand is. Er wordt western gereden met een grote verscheidenheid aan paarden. Hoewel elk paard hiervoor geschikt is, worden op wedstrijdniveau voornamelijk paarden als quarter horse, appaloosa en 'paints' (bont gevlekte paarden) gebruikt. Voor werken met vee is het belangrijk dat een paard cow-sense heeft. Dat betekent dat het paard het vee goed aanvoelt en er niet bang voor is.

Westernrijden vindt zijn oorsprong in het werk van de Amerikaanse cowboy. De western rijstijl wint aan belangstelling, zowel bij recreatieruiters als wedstrijdruiters. De discipline kan worden onderverdeeld in vier hoofdklassen: keuringen, dressuur, snelheidsspelen en werken met vee.